Seije Kruizinga komt thuis
Een van de redenen dat ik vaak in de kerk van Noordbroek te vinden ben, is dat je er altijd weer “oud-bewoners” tegen kunt komen. Zo ook nu weer tijdens de beide monumentendagen in september. Dit keer een vader die zijn dochter in twee dagen wil laten zien waar hij weg komt. Hij bezoekt met haar het dorp uit zijn jeugd. Hij noemde het zelf “thuiskomen”.
Het was maar een kort contact maar er komt toch weer een vervolg achterweg dat ik graag met u wil delen met zijn toestemming. Hij stuurt mij n.l. een maand later de volgende brief met foto:
Goedemiddag heer Pol,
U zal zich vast nog wel herinneren dat wij elkaar op 11 sept. jl. hebben ontmoet in de Kerk te Noordbroek. Ik was met mijn dochter Johanna, die al een hele tijd belangstelling had, waar ik, haar vader, de eerste jaren van zijn jeugd heb doorgebracht. Waar ik speelde, woonde, op school ging en dat soort dingen. Ik vond het leuk dat zij daarin geïnteresseerd was en daarom waren we van 10 tot 12 september in Zuidbroek, bij van der Valk.
Voor mij zelf was het ook wel weer eens tijd om weer naar Noordbroek te komen, omdat het toch al wel weer een jaar of 10 geleden is dat ik de laatste keer in Noordbroek was.
Het eerste wat we hebben gedaan was een bezoek aan de begraafplaats en de gedenksteen waar de urn van mijn moeder Alberdina Kruizinga-Muurman is geplaatst.
Mijn dochter Johanna, haar tweede voornaam is ook Alberdina heeft verre familieleden daar gevonden, nl de familie Viswat. Een tante en nichten van mijn moeder en vroegere beurtschippers die veel in Noordbroek kwamen om daar een lading turf te brengen.
Mijn moeder overleed op 9 maart 2008 in Rotterdam.
Ik heb weer genoten en Johanna ook van alle dingen die ik mij weer herinnerde. Het “leerkerkje” naast de kerk, waar ik naar Zondagsschool ging en waar we na afloop altijd een grote sinaasappel kregen. Maar liever nog zwierden we vanaf het heuveltje achter de kerk aan een touw aan de treurwilg over de vijver achter de Kerk.
De kleuterschool die er nog steeds is hebben we bekeken en de lindeboom voor de boerderij van Buitenkamp aan de Westersingel 6, waarop wij vrij zicht hadden vanuit onze tuin aan de Polderlaan Noord 2. Ik sprak nog met Albert Blaauw, de huidige bewoner van die boerderij en Albert wist zich te herinneren dat wij samen op de Ambachtsschool in Hoogezand hebben gezeten.
Dat wist ik zelf niet eens meer, maar herinner mij wel de lange fietstochten met een groepje jongens via Stootshorn, Rolpoole en Sappemeer naar Hoogezand.
Na de kleuterschool, de lagere Noorderschool (later de Klipheerd ) en één jaar de ULO in Zuidbroek aan de Heiligenlaan ben ik naar de Ambachtsschool in Hoogezand gegaan.
Aan de lagere school heb ik geen leuke herinneringen, ik ging niet graag naar school, speelde veel liever met vriendjes in het veld met een polsstok, vissen, vliegeren of bij de boeren in de schuur.
Ik speelde met o.a. Foeke Wieringa, Harm Strootman, Arie Boekweg, Popco Vos, Jurrie Melinga, Jan Lesman, Hendrik Köller en nog wel een paar jongens.
Onze woning aan de Polderlaan Noord 2 was een dubbele woning, wij woonden aan de voorzijde en mijn Opa aan de achterzijde. Hij is 35 jaar melkventer geweest in Meeden, Muntendam en Wildervank. Mijn Opa heette Seije Kruizinga en is op 21 juli 1960 , 83 jaar oud , overleden doordat hij zichzelf heeft vergiftigd, nadat hij rijkelijk DDT over de tuinbonen had gestrooid tegen bladluis.
Mijn vader was Gerrit Kruizinga en heeft het melkbedrijf van zijn vader overgenomen, maar hij ventte in een stukje Noordbroek, Uiterburen en verder in Zuidbroek en in Muntendam.
Het was een hard bestaan, hij was van de vroege morgen tot laat in de avond bezig. Het paard moest verzorgd worden, de lege melkbussen gespoeld met heet water en in de winter bevroren de flessen pap en andere producten kapot op de wagen en had hij die dag niks verdiend.
In 1958 verkocht mijn vader de melkwijk en gingen wij verhuizen naar Rotterdam, waar mijn vader bij het Gemeentelijke Energie Bedrijf ging werken en gingen we wonen in Sportdorp, vlak bij het Feyenoord stadion. Transportbedrijf van der Veen verhuisde onze inboedel naar Rotterdam en wij met de GADO naar Groningen en de trein naar Rotterdam, wat een hele belevenis was. Mijn vader overleed op 1 april 1983 in Rotterdam.
De woning aan de Polderlaan Noord 2 was een onbewoonbaar verklaarde woning en mijn Opa heeft het bord een aantal keren van de muur geschroefd. Ik weet niet of hij na ons vertrek aan de voorzijde is gaan wonen.
Wel is hij één keer bij ons in Rotterdam geweest. Ik was nadat ik de Ambachtsschool in Rotterdam had afgemaakt gaan varen bij de Holland-Amerika-Lijn en toen wij in de zomer van 1960 aanmeerden met de Nieuw-Amsterdam aan de Wilhelminakade, stond mijn Opa op de kade te zwaaien. Dat beeld heb ik nog altijd in mijn geheugen en zal er nooit uitgaan.
Mijn officiële naam is ook Seije Kruizinga, maar in Noordbroek heette ik toen Seijo en ben geboren op 18 mei 1943. Na mijn periode bij de Holland-Amerika-Lijn ben ik na de Militaire dienstplicht ( bij de Mariniers in Vlissingen ) terecht gekomen bij de Rivierpolitie in Rotterdam, thans Zeehavenpolitie geheten. Een mooie tijd met de politieboten in de havens van Rotterdam, maar soms ook droevig als we weer verdronken mensen, uit het water moesten halen.
Tijdens mijn dienstplicht in Vlissingen, heb ik daar mijn vrouw Els ontmoet, waar ik inmiddels 56 jaar mee ben getrouwd. Ik ben in 2000 met prepensioen gegaan en geniet elke dag van alles wat mij dierbaar is.
We hebben ook nog 2 zoons, een tweeling van bijna 50 jaar en als die mij ook zouden vragen om met mij naar Noordbroek te gaan, dan zal ik dat zeker doen en anders kom ik gewoon weer alleen.
Toen u mij wees op diverse boekwerken die er over Noordbroek zijn verschenen en u mij verwees naar de Drogisterij in het dorp, heb ik daar direct alles wat er was geschreven over Noordbroek gekocht, ook 3 uitgaven van de Historische Kring Menterwolde. Ik ging met een heel pakket boeken naar huis. U begrijpt dat ik daar nu veel leesplezier aan heb. Wat heeft er zich veel in vroegere jaren allemaal in Noordbroek afgespeeld, dat heb ik allemaal niet geweten toen ik er woonde.
U zal zich afvragen, waarom vertelt die man mij dat allemaal. Nou dat komt omdat ik het leuk vind om al die herinneringen met iemand te delen.
Ik zal u vertellen dat ik nu een gevoel heb of ik even thuis ben geweest, een heel fijn gevoel.
Maar ik heb wel een vraag aan u, ik hoop dat u mij dat niet kwalijk neemt. Ik heb namelijk geprobeerd om in het bezit te komen van een plattegrond, een kadastrale kaart of een foto van de Polderlaan Noord 2 en omgeving. Ik heb een mail gestuurd naar het archief van Groningen en Kadaster Data, maar heb tot nu nog geen antwoord terug mogen ontvangen.
Mijn vraag aan u is dus, of u mij via uw netwerken of ingangen bij de archieven in Groningen kunt helpen aan zo’n overzicht, plattegrond of kaart en met name het verdwenen stukje Polderlaan Noord tot aan de Westersingel, en vanaf de Hoofdstraat, de Polderlaan zou helemaal geweldig zijn. U zou mij daar heel blij mee maken.
Als bijlage heb ik bijgevoegd een foto van de Kleuterschool, van ongeveer 1950, zelf ben ik het blonde jongetje, onderste rij, derde van links met zwarte pullover.
Ik zou aan iedereen die dit leest en herkent beleefd willen vragen om foto’s , kaarten of andere documenten betreffende mijn vader Gerrit Kruizinga of mijn Opa Seije Kruizinga of de Polderlaan Noord naar mij op te sturen. Ik zou er erg blij mee zijn. Bij voorbaat mijn hartelijke dank.
Met vriendelijke groet uit Vlissingen.
Seije Kruizinga kruizinga@zeelandnet.nl
De Reactie van HKM:
Kijk en dan komt het net weer mooi uit dat we de map: “polder” tot onze beschikking hebben uit het kastje van Antonides. Bij deze heer Kruizenga. Maar dan willen we van u ook graag weten of u zich nog kunt herinneren wie er in die tijd in de andere huizen woonden.
Dezelfde vraag willen wij stellen aan de lezers van Meterasilva. Wie kan er nog meer vertellen over de bewoners van de polder, hun beroepen en de woonomstandigheden etc.. Foto’s die zijn of mogen worden gedigitaliseerd zijn ook zeer gewenst eventueel i.v.m. het maken van een boekje over dit “geruimde” deel van het dorp.
Het kaartje met de situatie zoals de polder was in ±1955
Hierbij voeg ik een kaartje met alleen de huisnummers zodat het voor iedereen
duidelijker is om aan te geven wie waar woonde.
