Historie van het Reitdiep
Onze zomerexcursie volgde dit jaar de sporen van de Hunze in het Reitdiepdal op zoek naar de historie en bewoningsgeschiedenis in het door haar gevormd landschap. Reitdiep, een latere benaming voor de benedenloop van de rivier de Hunze die ontspringt nabij Gasselte op de Hondsrug, voert al eeuwen het water af richting Lauwerszee.
De Hunzestroom kreeg vele namen. Zelfs per gebied! In Drenthe noemde men haar Oostermoersche Vaart, Drents Diepje bij Waterhuizen en met de 15e eeuwse kanalisatie rond Groningen kwamen de namen Schuitendiep en Selwerderdiepje ten tonele voor de aldaar afgesneden meanders van de Hunze. De benedenrivier werd Reitdiep toen de bochten werden gerecht om een betere vaarroute te krijgen tussen Stad, Winsum en later Zoutkamp.
Langs toeristische route, voorzien van een reisbeschrijving met de nodige historische informatie samengesteld door Wieko Smit en Henk Pol begaven wij ons naar onze eerste bestemming: bezoekerscentrum ‘Buitenplaats Reitdiep’ van het Groninger Landschap. Hier werd in de filmzaal een film vertoond van Floortje Dessing over het aloude Hunzegebied. Een mooie inleiding tot deze excursiedag. Aansluitend hierop werden we begeleid door de heer Martin naar het Harssensbos, alwaar het verhaal van de verdwene borg, het borgterrein, de Hunzeloop, de steenovens en de wisselwerking tussen landschap en bewoning werd verteld. Dit laatste kwam het best tot zijn recht in Adorp. Eeuwenlang stond de Hunze in open verbinding met zee. De bewoners in dit gebied hoogden hun eigen of gezamenlijke erf voortdurend op om droog te blijven. En de wierden ontstonden. Maar door de sterk meanderende Hunze werd de wierde van Adorp aangetast.
Ook bij het bezoek aan Obergum en Winsum werd ons een historisch beeld geschetst door onze gids de heer Dijkstra (GL) over de invloed van het water op deze plaatsen en het belang hiervan op de ontwikkeling van deze wierdedorpen. Een bezoek aan het oude kerkje van Obergum was ingepland. In de wandeling werd nog stilgestaan bij de synagoge. Een aangename samenloop van omstandigheden was dat het interieur van het kerkje van Winsum niet op het programma stond, maar het toeval wilde dat de organist juist op dat moment bij de kerk kwam. Onder passend orgelmuziek kon het interieur dan ook nog bezichtigd worden.
Gevolg dat het tijdschema iets uitliep voor ons bezoek aan de oude pastorie van Groot Wetsinge, ‘t Sael, waar we op allerhartigste wijze werden ontvangen en rondgeleid. Op boeiende wijze werd een stukje geschiedenis van de pastorie verteld en getoond.
Hier in ‘t Sael werd deze geslaagde excursiedag besloten met een hapje en drankje.
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...
Gerelateerd
